Batı medyası: Avrupa zayıf bir örgüt, Rusya’ya karşı korkak ve savunmasız

Uluslararası grup Tasnim haber ajansına göre, “Focus” yayınında yazdı bir makale: Bir değişim çağında, ABD’nin dönmesi ve Rusya’nın saldırgan eylemleriyle Avrupa, askeri yeteneklerini genişletme sorunuyla karşı karşıya. Bu koşulların bir sonucu olarak, Avrupa’nın eksiklikleri giderek daha belirgin hale geliyor.

Yazar ayrıca Avrupa’nın büyük askeri kırılganlığına ilişkin altı duruma dikkat çekti ve şunları yazdı: Avrupa, şu anda tehlikeli bir durumda: askeri bir bakış açısı benimsemiştir. Bir yandan, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, Avrupa’da uzayacak bir savaştan kesinlikle korkmuyor ve savaş onun can damarı gibi görünüyor. Acı çekmiyor ama büyüyor (bu savaşın gölgesinde). Geri adım atmıyor. İlerlemeye devam ediyor.

Amerika’nın Avrupa’dan yüz çevirdiği tarih tam da bu dönemdedir ve “Donald Trump” döneminde, Joe döneminde izolasyonist söylemle başlayan şey budur. Biden’ın başkanlığı da devam etti: Amerika artık Avrupa hükümetlerinin koruyucu gücü olmak istemiyor ve savaş sonrası dönem bitti. Bir düşman bulan ve bir koruyucuyu kaybeden bu Avrupa, yakında durumunu görecek ve altı büyük askeri zayıflığını hızla tespit edecek:

Birincisi, Avrupa nükleer bir güç değil. Almanya’nın eski dışişleri bakanı Joschka Fischer bu konuyu tartışma başlattı ve şunu duyurdu: ABD ortadan kalkarsa Avrupa’nın güvenliğini kim garanti edecek?

Avrupa’nın nükleer silaha ihtiyacı olduğunu duyurdu. caydırıcı. İngiltere ve Fransa’nın nükleer silahları var ama Avrupa kıtası büyük ölçüde boş kalıyor. Avrupa’nın ve özellikle Almanya’nın güvenliği ABD’ye ve onun NATO ortaklarını savunmak için nükleer silah kullanma isteğine bağlıdır. Bu bir garantidir ancak kesinlik değildir.

Bu rapor şöyle devam ediyor: İkinci konu ise NATO’nun Amerika’ya bağımlı olmasıdır. Koalisyona göre, aralarında Fransa, Almanya ve İtalya’nın da bulunduğu NATO’nun 31 üyesinden 20’sinin 2023 yılına kadar yüzde iki hedefini tutturamaması bekleniyor. Yüzde ikilik hedef, her ülkenin GSYİH’sının yüzde ikisini güvenliğe yatırmasını sağlamaktı.

Bu gerçekleşmediğine göre, NATO’nun bunu yapabilme becerisini kanıtlamak hâlâ ABD’ye kalmış. kendisi. Geçen yıl savunma harcamalarının yaklaşık yüzde 70’i ABD’ye ayrıldı. Avrupa Parlamentosu’nun hazırladığı bir rapora göre, Rusya ve Çin son on yılda savunma bütçelerini sırasıyla yüzde 300 ve yüzde 600 oranında artırarak küresel gerilimlere hazırlanırken, Avrupa Birliği’ndeki savunma harcamaları aynı dönemde yalnızca yüzde 20 arttı. . Yani: Avrupa hayaller diyarına çekildi.

Üçüncü sorun ise Alman ordusunun operasyonlara hazır olmaması. 2011 yılında Almanya’da zorunlu askerlik, yaygın halk desteğiyle askıya alındı. Sonuçları bugün çok önemli: 1990’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasından sonra Bundeswehr’in 450.000 askeri vardı; bugün bu sayı 180.000’in biraz üzerinde.

Aynı tablo diğer büyük Avrupa ülkelerinde de ortaya çıkıyor. : Güney Kore’nin şu anda İngiltere, Fransa ve Almanya’nın toplamı kadar büyük bir ordusu (yaklaşık yarım milyon adam) var. Alman ordusu bile zar zor donatılıyor. Wall Street Journal’ın bu hafta bildirdiği gibi, Alman ordusunun mühimmat rezervleri ülkeyi yalnızca iki gün savunmaya yetiyor.

Dördüncü sorun ise Fransa ve İngiltere’nin bile ABD’nin yerini alamaması. .

Yıllık askeri güç sıralamasını yayınlamak için kamuya açık verileri kullanan bir web sitesi olan Global Firepower’a göre İngiltere, Avrupa’nın en güçlü askeri ülkesidir ve onu Fransa takip etmektedir.

Cas Colchester, David Luhno ve Boyan Panchowski Wall Street Journal’da yazıyor, ancak İngiliz Ordusu’nun yalnızca 150 civarında operasyonel tankı ve belki de 12 operasyonel uzun menzilli tankı var topçu parçaları. Bu uzmanlara göre depolar o kadar boştu ki, geçen yıl İngiliz Ordusu müzelerden birkaç roketatar satın alarak yükseltmeyi ve Ukrayna’ya bağışlamayı düşündü.Bu rapora göre, en büyük katkıyı yapan Fransa’nın bir sonraki katılımcısı 90’dan az ağır top parçasına sahip. , kabaca Rusya’nın Ukrayna’daki savaş alanında her ay kaybettiğine eşdeğer.

Yazar, Avrupa silah endüstrisini gölgede bırakmaya devam ediyor. Değerlendiren ve yazan: Anthony King, savaş çalışmaları profesörü Warwick Üniversitesi şöyle diyor: Avrupa, para harcamak zorunda olmadığı için sistematik olarak kendisini askerden arındırdı. Bu sorun Avrupalı ​​silah şirketlerinde de belirgindir. Almanya’nın en büyük savunma şirketi Rheinmetall’in geçen yılki satışı 6,7 milyar dolar iken, Lockheed Martin’in Amerika Birleşik Devletleri’ndeki satışları 65,9 milyar dolardı; bu da bunun on katıydı.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, insanlar Her Yerde Avrupa’da barışın faydalarına güvendiler ve silah endüstrisini büyük ölçüde Amerikalılara bıraktılar. Sektörün satışlarının yüzde 32’sini oluşturan dünyanın en büyük beş silah üreticisinin tamamı Amerika Birleşik Devletleri merkezli.

Avrupa’da, özellikle Almanya’da gençlerin arzusu Kayıt yapılmamaktadır. Almanya Şansölyesi Olaf Schultz’un açıkladığı “dönüm noktası” yılı olan 2022’de, askeri işler için neredeyse 44.000 başvuru alındı; bu rakam bir önceki yıla göre yüzde 11 daha az. Bu yıl 2010’dan daha fazla.

Yazar, Avrupa’nın zayıf olduğu sonucuna varıyor, bunun nedeni kısmen güçlü olmak istememesi. İnsanlar savaşı o kadar derinden reddediyorlar ki, ona hazırlanmak bile istemiyorlar. Caydırıcılıklarını karşı taraf için bir provokasyon olarak görüyorlar, bu yüzden askeri duvar oyununu oynamayı tercih ediyorlar. Bu feragat kültürü savunma iradesine hiç de iyi gelmedi.