Avrupa’nın Amerika ile siyasi ve güvenlik ilişkilerini gözden geçirmesinin neden gerekli olduğuna bir bakış

Uluslararası Tasnim haber ajansının raporuna göre, Johns Hopkins Üniversitesi Amerikan-Alman Enstitüsü başkanı ve eski bir ABD diplomatı ve NATO yetkilisi Jeff Rathke ve Atlantik Konseyi’nin Washington’daki İleri Savunma Programı direktör yardımcısı Theresa Lutkefand tarafından yazılan bir makalede “Almanya Günü Sitesi” yayını , DC ve üye olmayan Berlin’deki Küresel Kamu Politikası Enstitüsü sakini şunları yazdı: Almanya ve Avrupalı ​​müttefikleri, ABD ile güvenlik politikası ilişkilerini yeniden düzenlemelidir. Koruyucu kalkanları giderek geriliyor.

Devamını oku: Önümüzdeki yıl ABD dış politikasının yönünü kim belirleyecek? Kürtçe ve bu NATO için ne anlama geliyor? Avrupa’daki pek çok politikacı bu konuyla ilgileniyor. Donald Trump’ın Iowa ve New Hampshire’daki Cumhuriyetçi ön seçimleri kazanmasının ardından Cumhuriyetçi başkan adayı olarak yeniden aday gösterilme olasılığı artıyor. Önümüzdeki haftalarda ön seçimlerin yapılacağı eyaletlerdeki tüm anketlerde açık ara önde olması da bunu gösteriyor. Tüm yasal, hukuki ve hatta anayasal engellere rağmen Trump, Beyaz Saray’a girmek için Demokrat Parti’den Joe Biden ile yeniden kavga edecek.

Öyle mi: Elbette, Trump’ın yeniden seçilme olasılığını kesin olarak kabul etmek için henüz çok erken, ancak Trump’ın iktidara geri dönme olasılığı Almanya’yı ve Avrupalı ​​ortaklarını derhal mevcut Avrupa güvenlik yapısını gözden geçirmeye zorlamalıdır. Bir yıldan kısa bir süre içinde, Avrupa’nın en önemli müttefiki bir kez daha NATO’ya ve bazı Avrupa ülkelerine, özellikle de Almanya’ya derinden düşman olan bir politikacı tarafından yönetilebilir. Görünüşe göre Trump, görevdeki son döneminde NATO askeri ittifakından çekilmeyi yalnızca merkezci danışmanların kendisine bunu yapmamasını tavsiye etmesi nedeniyle reddetmişti. Başkanlığa devam ederse ekibinde bu tür seslere yer kalmayacağı varsayılabilir.

Kasım ayında yapılan ABD başkanlık seçimlerinin sonuçlarından Yıllardır var olan transatlantik güvenlik dengesizliğinin azalması Almanya ve Avrupa’nın lehinedir. ABD’nin küresel güvenlik yapısına hakim olduğu ve orantısız yükler taşıyabildiği dönem artık geride kaldı. Artık Avrupa, Asya ve Orta Doğu’da topyekün askeri faaliyeti aynı anda sürdüremezler. Ukrayna ve Orta Doğu’daki savaş, Rusya’nın saldırgan eğilimi ve Çin’in artan hırslarıyla birlikte Amerika’nın koalisyon içindeki yerini yeni bir temele oturtma yeteneklerini zorladı. Avrupalı ​​üye devletlerin daha fazla görev ve maliyet üstlenmesi gerekiyor. Koalisyon önümüzdeki birkaç ay içinde önemli savunma planlaması kararları alacak ve bu da ona transatlantik savunmayı ve rolleri yeniden tanımlama fırsatı verecek.

ABD’li stratejistler ABD’nin konvansiyonel savunma politikasına ilişkin artan endişeler var. Benzer şekilde güçlü bir düşmanla büyük bir savaş için tasarlanan kuvvetler artık Avrupa ve Asya’da caydırıcılık stratejisini sürdüremeyecek. Bazı uzmanlar, askeri yetkililer ve politikacılar, Amerika Birleşik Devletleri’nin Asya’daki soruna tamamen odaklanmak için Avrupa’daki müdahalesini azaltması gerektiği sonucuna varıyor.

Bu şikayetler maliyet ve yüklerin adaletsiz dağılımından kaynaklanıyor. Soğuk Savaş’ın sona ermesi Batı’da 1990’dan bu yana savunma bütçelerinin azalmasına yol açtı. 2014 yılında NATO üyeleri gayri safi yurt içi hasılalarının yüzde ikisini silahlı kuvvetlere harcamayı kabul etti. O zamanlar uygun olabilirdi. Ancak Rusya’nın Ukrayna’ya karşı kitlesel savaşından bu yana bu artık yeterli değil. Rusya, ordusuna yoğun yatırım yapıyor; yalnızca önümüzdeki yıl, ülkenin hükümet bütçesinin neredeyse üçte biri savunmaya harcanacak. Bu, Avrupa’ya yönelik süregelen tehdit konusunda hiçbir şüpheye yer bırakmayacak. Almanya Savunma Bakanı Boris Pistorius geçen hafta Rusya’nın önümüzdeki beş ila sekiz yıl içinde bir NATO ülkesine saldırabileceği konusunda uyardı.

Almanya genellikle ilgi odağı oluyor. ABD, Silahlı kuvvetlerine onlarca yıldır yetersiz yatırım yapıldığı için ateş altında kalıyorlar – özellikle de Donald Trump’ın görevdeki ilk döneminde Berlin’e sert çıkışları sırasında. Almanya şimdi NATO’nun yüzde iki hedefine ulaşmaya çalışıyor: Savunma için daha fazla para toplamak, ama aynı zamanda bu ek mali kaynakları hükümetlerin uluslararası güvenliğin yeni dinamiklerine uygun şekilde yanıt verebileceği şekilde harcamak. Çünkü Avrupa’da daha yüksek düzeyde harcama tek başına ABD’nin Hint-Pasifik bölgesinde aktif olabileceğini ve devam edeceğini ve Avrupa üzerinde koruyucu bir kalkan oluşturabileceğini garanti etmiyor. Buradaki zorluk, Avrupa’nın Rusya’ya karşı caydırıcılık ve savunma pozisyonunu, birincisi ABD’nin müdahalesi azaltılsa bile güvenilir olacak şekilde güçlendirmek ve ikinci olarak Amerikalı stratejistlerin temel endişelerine yanıt vermektir.

Avrupalı ​​müttefikler, sonunda NATO’nun bazı kıt ABD askeri yeteneklerine aşırı bağımlılığını sona erdirme konusunda inandırıcı bir taahhütte bulunarak, ABD’nin kendi yeteneklerinin aşırı kullanımına ilişkin endişelerini hafifletebilirler. Asya’da bir kriz yaşanması durumunda Pentagon’un hava savunma, düşman hava savunmasını bastırma, havada yakıt ikmali, istihbarat toplama ve keşif gibi askeri teçhizat ve silahlara ihtiyacı var ki bu koalisyonda mevcut değil. NATO’nun Avrupalı ​​üyeleri hâlâ ABD’ye fazlasıyla bağımlı.

Hiçbir ittifak ortağının yüzde 50’den fazlasını sağlamaktan sorumlu olmaması NATO savunma planlamasının bir ilkesidir. belli bir yeteneğe sahip. Ancak gerçekte ABD, birçok yetenek açısından NATO’daki yükün çok daha büyük bir kısmını taşıyor. Ama bu şekilde olmak zorunda değil. Çünkü Avrupa kesinlikle bu becerilerin çoğunu sağlayacak teknolojik ve endüstriyel kapasiteye sahip.

Şimdi Avrupalıların harekete geçme zamanı. Önümüzdeki aylarda NATO, sözde asgari yetenek gerekliliklerini tanımlayacak. Savunma planlamasındaki bu önemli adım, ittifakın nükleer silahlı bir düşmana karşı üstün performans göstermesini sağlamak için sahip olması gereken minimum yetenek seviyesini belirliyor.

Avrupalılar en fazla yükü taşımalı. Bu yükün altından kalkmalı ve birkaç yıl içinde sonuçlara ulaşmak için bu siyasi ve savunma planlama taahhüdünü şimdi yapmalıdır. Önümüzdeki aylarda iddialı bir plan üzerinde anlaşmaya varmak, müttefiklerin yıllarca bağlı kalmasını sağlayacak ve gelecekteki ulusal satın alma ve bütçe kararlarının temelini oluşturacaktır.

Berlin’deki federal hükümet artık ABD başkanlık seçimlerinin sonuçlarına göre hareket etmek yerine, Almanya ve Avrupa’nın güvenlik çıkarlarını göz önünde bulundurarak transatlantik müzakereleri proaktif bir şekilde şekillendirme fırsatı. Bu, Berlin’in geleneksel birleştirici rolüne geri dönmesi ve Avrupa çapında güvenlik çabalarını yeniden canlandırması için uygun bir an.

mesajın sonu/