Türkiye neden Avrupa’dan daha pahalı?

Uluslararası grup Tasnim haber ajansına göre, başlangıcından yaklaşık bir ay sonra Bu yıl geçti ve Türkiye insanı hâlâ ekonomik kriz içinde. 10 ay önce Erdoğan üçüncü kez Türkiye’nin cumhurbaşkanı olduğunda, enflasyonu çok hızlı bir şekilde düşürüp doların 20 liranın altına düşmesini sağlayacağının sözünü vermişti.

Fakat şimdi sadece birkaç tane var Doların 31 liraya ulaşması için hâlâ süre var ve enflasyon düşmedi. Öyle bir durumda ki, benzeri görülmemiş gıda fiyatları pek çok Türk vatandaşını zora soktu ve artık bu ülkede gıda ve temel ihtiyaç maddelerinin fiyatı Avrupalı ​​turistler için çok ucuz, vatandaşlar için ise çok pahalı.

Yeni Çağ gazetesi ön sayfadaki fotoğraf ve manşetinde, Türkiye’de gıda sektöründe eşi benzeri görülmemiş yüksek fiyatları, giderek büyüyen mutfaktaki yangına benzetiyor.

Türkiye’nin ekonomi analistlerinden Ebrahim Kavechi, bu ülkedeki düşük gelir düzeyine rağmen başta gıda olmak üzere mevcut yaşam maliyetinin Avrupa ülkelerine göre çok daha pahalı olduğuna dikkat çekiyor.

Analitik notunda, Türkiye’de benzeri görülmemiş yüksek fiyatların nedenlerini ve sonuçlarını inceliyor ve yüksek fiyatların neden Avrupa’da can sıkıcı olmadığı halde Türkiye’de dayanılmaz boyuta ulaştığı sorusunu yanıtlıyor. .

Türkiye’de yaşamak neden Avrupa’dan daha pahalı?

Ünlü ekonomistlerimizden birinin analitik yazısı birkaç gündür birçok sosyal ağda dolaşıyor. Bu notta, gıda fiyatlarının yüksek olmasından neden şikayetçi olduklarını anlamanız için önde gelen ekonomi uzmanlarından bazılarının internet paylaşımlarını sizlerle paylaşacağım. Türkiye’de benzeri görülmemiş yüksek gıda fiyatları şunu yazdı: “Bu günlerde çoğu arkadaşım ve Çevremdeki insanlar Türkiye’de yeme-içme fiyatlarının yüksek olduğundan bahsediyor. Ağır gıda faktörü oranı yalnızca enflasyona güvenilerek haklı gösterilemez. Küçük bir parça kaşar peynirli ekmeğin ortalama 75 liralık fiyatının makul bir fiyat olduğuna beni kimse inandıramaz. Türkiye’de gerçekte neler oluyor ve neden böyle olsun? Bu soruna birkaç cevap vereyim: Aynı soruyu Saadi Özünoğlu ile de paylaşmıştım. Bana şu şekilde cevap verdi: Almanya’da yaşıyorum. İnanın Almanya’da da fiyatı aynı. Ama fark şu: Türkiye’de kişi başına düşen yıllık gelir sadece 10 bin dolar iken Almanya’da bu oran 50 bin dolar olarak tanımlanıyor!”

Elbette sorun sadece Malzemelerin yüksek maliyeti ve bazen gerçekten anlaşılamayan noktalara işaret ederler. Örneğin bir diğer Türk ekonomi analisti Gökhan Işıkman şunları yazdı: “Bursa’da yerel bir restoranda et pirzola için 575 lira istediler. Biraz hesap yaptım ve 180-200 gram et kullanıldığını, diğer malzemelerin ve mezelerin ise 70 lira değerinde olduğunu gördüm. Bu kadar büyük fiyat farkının gerekçesi nedir diye sordum. Şöyle muğlak bir cevap verdiler: Mevcut ve işletme maliyetlerimiz arttı! İktisat biliminde bu sözlerin hiçbir açıklaması yoktur.”

Yalçın Koçmaz da şunları yazdı: “Mudanya Cafe’de 40 liraya sade bir fincan çay içtik! Üzgünüm! Bodrum, Bebek ve Bostan Yolu gibi pahalı bölgelerden bahsetmiyorum. Bu, tipik bir geleneksel Anadolu tarzı kafenin oranıdır”.

Storm Jumert’in paylaşımında da şu cümleleri gördüm: “Lütfen yazacaklarımı bir hata olarak algılamayın. bağır. Uzun zamandır Londra’da yaşıyorum ve hala oraya gidiyorum. Ama Londra’da kaliteli bir yemeğin fiyatı artık neredeyse İstanbul’la eşitlenirken, Londra dünyanın en pahalı 10 şehri arasında yer alıyor.” Öyle mi: “Sadece Londra mı? İspanya’nın pahalı şehirleri için de durum aynı. Eskiden vergilerden dolayı her şeyin pahalı olduğunu söylerdik. Ama artık gıdadan tekstile kadar ithal ürünler bile euro kurundan çok daha pahalı fiyatlara bize ulaşıyor.” Alış faturasının fotoğrafını paylaşan Dahim, şunları yazdı: “Bu fotoğrafı 2 gün önce çektim. 1 kg paket portakal = 1 pound (38 lira); Ananas 1 lb. Londra’da gıda fiyatları İstanbul’dan daha yüksek! Türkiye’de yetiştirilen portakalın kilosu bahçede 3 lira iken piyasada 45 liraya ulaşıyor. Sorun sadece nakliye maliyetinin artması mı, yoksa komisyoncular aynı zamanda insanların depolarını mı ateşe veriyor? Londra’da kargo ücreti yok mu? Birçok meyve yurtdışından ithal ediliyor ancak İstanbul’daki eşdeğer fiyatından daha düşük bir fiyata insanlara ulaşıyor. Limon, portakal, greyfurt ve mandalina o kadar düşük fiyatlıydı ki, adeta dalda kaldılar ve toplanması bile kârlı olmadı, ancak bu ucuz meyve bile pazara ulaştığında 10 kat daha pahalı oluyor. Öyle olsun!

Aralık ayında Merkez Bankası raporuna göre portakalın piyasa fiyatı 5,82 lira, mandalinanın 4,66 lira, limonun 5,24 lira, greyfurtun ise 5,72 lira oldu. açıklandı.

TV haberlerinde tarlalarını bedavaya vermeye hazır birçok çiftçinin protestosunu görüyoruz. Portakaldan mandalinaya, limondan greyfurta kadar ürünlerin yerde çürüdüğünü görüyoruz ve bedavadan daha ucuz! Şimdi sorum şu: Nasıl oluyor da Türkiye’de ve bahçede fiyatı 3 ile 5 lira arasında olan aynı portakal, piyasada 30 ile 45 lira arasında satılabiliyor ve meyve fiyatından daha pahalı oluyor? Londra’da mı?

Sorumuzu Türkiye ve İngiltere maaş karşılaştırmasına dayanarak genişletelim: İngiltere’de asgari ücret yaklaşık 1200 lira yani 45 bin Türk lirasına denk geliyor. Bu arada ülkemizde maaşı 17 bin liraya çıkardık! Daha tuhaf olan soru şu: İstanbul’daki daire kiraları neden Londra’dan daha pahalı?

Bu tartışmayı neden gündeme getirdim? Türkiye’deki asıl sorunumuzun üretim düşüklüğü olmadığını söylemek istiyorum. Türkiye’de pek çok ekonomist ekonomimizdeki temel sorunun üretim oranının düşüklüğü olduğunu söylüyor. Ancak gerçek dünyada durum böyle değil. Üretici, yüksek adet ve tonajda kaliteli portakalları 5 lira fiyatla sunuyor ama tüketiciye ulaştığında %700 daha pahalı oluyor!

Sizce bu astronomik ve rahatsız edici farklılıklar sizce sadece gıda sektöründe mi? Hayır.

Eğitim alanında da durum aynı. Türkiye’de birkaç yıldır özel okul ücretleri hızla arttı ve fiyatlar enflasyonun birkaç katı arttı. Ancak Türkiye’de özel okul açma pazarı tamamen ücretsiz ve denetimsizdir ve her girişimci bu pazara girip yüksek bir oran belirleyerek bu büyük pastadan birkaç parça alabilir!

Siz Şunu sorabilirsiniz: O halde neden herkes yeni okullar inşa etmek için piyasaya saldırmıyor? Öyle değil. Sadece birkaç yıl içinde birçok özel okul iflas etti. Peki sorun nedir? Sorun şu ki, Türkiye’de enflasyon oranı o kadar tuhaf bir ivmeye sahip ve hareketi o kadar baş döndürücü ve öngörülemez ki, astronomik karlarla bile kimse enflasyona ayak uyduramıyor!

Örneğin 2021’de yüzde 15 civarında olan enflasyon oranımız, cumhurbaşkanının bir kerelik kararlarının etkisiyle, hiçbir makul tahmin olmadan, bir yıl içinde aniden yüzde 85’e ulaştı.

Dikkatli olun! Enflasyonun yüzde 75’ten yüzde 85’e çıkmasından bahsetmiyoruz, ani bir değişimden, yüzde 15’ten yüzde 85’e çıkan büyük bir şoktan bahsediyoruz! Bu başka hiçbir ülkede gerçekleşmedi.

Bu büyük bir şok ve öngörülebilir değil. Geçen seçimi hatırlayın. Mayıs ayında yüzde 40 civarında olan enflasyonumuz şu anda yüzde 65’e ulaştı, yakında yüzde 80’e ulaşacak. Bu garip ve korkunç dalgalanmalar fiyat istikrarı ve fiyatlandırma mantığı denilen bir şeyin var olmasına izin veriyor mu?

Fiyatlardaki astronomik sapmaların bir diğer nedeni de kaynak ve gelir dağılımındaki aksama ve adaletsizliktir. Kuşkusuz kira, özel tüketim ve şımartılmış insanlar için servet birikimi olarak adlandırılabilecek fonlar belli bir grup insan için yaratıldı.

Hatırlayın, Türkiye Merkez Bankası 8,5’tan artırmıştı. % ila %45! Bu üst sınıfın zenginliğini katlamak için yeterli değil mi? 224 bin kişinin çok kolay işini kaybettiğini gördüm ama hala ithal ürünlere olan talepte bir azalma yok. Tüketim mallarının ithalatı tüm hızıyla devam ediyor ve büyük karlarla satılıyor. Gelir dağılımının bozulması fiyat dengesini bozar. Öyle ki Türkiye’de bir sokakta yüzlerce kişi 2 liralık bayat ve ucuz ekmek almak için sıraya giriyor ama aynı ülkede iki sokak ötede yüzlerce kişi lüks ve pahalı araba ithal etmek için sıraya giriyor.

Bu durumda bu ülkede fiyatlarda denge kurulamıyor ve sonuç şu: Ülkemizde yürüyemeyen, adeta elleri üzerinde emekleyen bir toplumsal yapıya sahibiz. ayaklar. Dolayısıyla her fırsatı kendi perspektifinden değerlendiren bir pazarımız var. Kısacası tezgahlardaki istikrarsız fiyatlar aslında bizim azalan ahlaki değerlerimizi yansıtıyor ve şunu unutmayalım: “Balık kirliyse kuyruk da kirlidir.”

end mesaj/