NATO’nun sorunları genişledikçe daha da hızlı büyüyor

Uluslararası Tasnim haber ajansının raporuna göre, Almanya’nın Neue Zürich Zeitung gazetesi “NATO büyüyor ve bu askeri ittifakın zorlukları daha hızlı artıyor: NATO tarihindeki en tatsız sayfalardan biri bitti.” İsveç de bu askeri ittifaka üye oluyor ve Türkiye’den sonra nihayet Macaristan da bu planı kabul ediyor. Aynı zamanda bu ittifakın iç engellerle uğraşmaktan daha önemli görevleri de var, Kuzey Avrupa’da güçlenecekler. Ancak genel olarak bu koalisyon tehlikeli boşluklardan muzdarip.

Yazar ayrıca şunları yazdı: Birkaç gün içinde yeni üyelerden birinin mavi ve sarı bayrağı kaldırılacak. Karargâhın önünde NATO Brüksel’de toplanacak. Bu, Rus savaşına karşı uzun vadeli korumanın yalnızca Batı savunma ittifakına katılmayla garanti altına alınabileceği Ukrayna’nın üyeliği anlamına gelmiyor. Ancak en azından 32. üye ülke olarak İsveç bu koruyucu şemsiyenin altında.

İsveç, Finlandiya gibi, Büyük Rus Savaşı’ndan sonra da geleneksel tarafsızlık politikasını sürdürdü. Ukrayna ve ona katılmak istedi. Ancak NATO liderliğinin onayı ile bu ülkenin kabulü arasında 20 ay geçti. Bu durum bürokratik bir kusurdan çok daha fazlasıdır.

İsveç’in katılımını engellemek Türkiye’den daha uzun sürdüğü ve yalnızca parlamentonun katılmasına izin verdiği için Macaristan yakın zamanda bu durumdan suçlu bulundu. Geçen pazartesiye kadar oy vermek. Macaristan hükümeti, Türkiye’den farklı olarak uzun süredir devam eden muhalefetine hiçbir zaman makul bir gerekçe sunmadı. Hatta bu ülkenin başbakanı Viktor Orbán’a yakın bir çalışan, gerçeğin aksine, NATO’ya katılmanın İsveç için bir öncelik olmadığını iddia etti. Avrupa’nın geri kalanında bu engelleme, muhtemelen halihazırda olduğu gibi, bir şantaj girişimi olarak görülüyor.

Bu makale şöyle devam ediyor: Tabii ki Orban bundan faydalanmadı. davranış. Ancak 1989’da Doğu Avrupa’daki komünist diktatörlüklerin devrilmesinde öncü rol oynayan Macaristan, artık Batı askeri ittifakının zayıf noktası olarak görülüyor. Orban yalnızca NATO’nun temel değerlerine veda etmekle kalmadı, aynı zamanda filtrelenmemiş Rus propagandası yayınladı, komşu Ukrayna’ya askeri yardımı reddetti ve Baltık “ön cephe ülkelerindeki” NATO birimlerine asker göndermeyerek dayanışma eksikliği gösterdi.

Macaristan’ın bu tür davranışlarını üyelik meselesiyle bağdaştırmak zor. Elbette Macaristan’ın sınır dışı edilme tehdidi yok çünkü bu konu NATO anayasasında öngörülmüyor. Ancak bu ülke, acil bir durumda karşılığında yalnızca sınırlı bir dayanışma bekleyebileceği tehlikesinin farkında olmalıdır.

Şu anda NATO öfkesini bastıracak ve Geleceğe bak. İsveç’in ilhakı stratejik açıdan arzu edilir bir durumdur: İsveç doğrudan Rusya ile sınır komşusu değildir ancak coğrafi konumu, ittifak topraklarının kuzeydoğu kanadının daha iyi savunulmasına olanak sağlamaktadır. Baltık Denizi şu anda çoğunlukla NATO ülkeleri tarafından kuşatılmıştır. Savaş durumunda, tedarik hatları İsveç üzerinden Baltık ve Finlandiya’ya gidebilir. Aynı zamanda Avrupa’nın en büyük hava kuvvetlerinden birine ve önemli bir silah endüstrisine sahip, bu bir başarı ve yan gösteri. Temel endişe, bir bütün olarak koalisyonun Rusya ile bir çatışmaya yeterince hazırlıklı olmamasıdır. Batılı savunma politikacıları artık açıkça önümüzdeki üç ila sekiz yıl içinde bir Rus saldırısı senaryosundan bahsediyor olsa da, çok az hükümet ve ülke bu senaryo üzerinde harekete geçiyor. Birçoğu kendi başarılarına güvenmeyi tercih ediyor.

NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg geçtiğimiz günlerde NATO’nun Avrupalı ​​üyelerinin bu yıl ilk kez GSYİH’ya yüzde iki katkıda bulunacaklarını açıkladı. iç savunmalarını harcarlar. Yaklaşık on yıl önce kararlaştırılan bu hedefe ilk kez iki büyük ülke olan Fransa ve Almanya’da ulaşılacak.

Fakat bir şey var. : Yüzde ikilik hedef daha barışçıl zamanlar için belirlenmişti, ancak bugün neredeyse geçerliliğini yitirmiştir. Rusya’nın savaş tehditleri göz önüne alındığında, NATO muhtemelen en az yüzde üç taahhütte bulunmalı ve ön cephedeki ülkeler daha da fazlasını taahhüt etmelidir. Geçen yıl yalnızca Polonya ve Amerika Birleşik Devletleri bu seviyenin önemli ölçüde üzerindeydi. Bu Batı ittifakındaki çatlaklar giderek daha görünür hale geliyor, bu bir felaket.