Ben-Gurin’in İsrail ile uluslararası kurumlar arasındaki ilişkilerde “hiçlik” mirası
| İsrail rejimi temsilcisinin, Genel Kurul üyelerinin çoğunluğunun Filistin'in üyeliğini kabul etmesinin ardından yaptığı çirkin ve aşağılayıcı davranış, bir olay değil, kökleri sahte geçmişe dayanan Siyonist rejimin temel ekolüdür. Herhangi bir uluslararası örgütü ancak bu rejime hizmet ettiği sürece kabul eder. |
Uluslararası gruba göre Tasnim haber ajansı, Siyonist rejimin temsilcisi Gilad Erdan’ın, 143 ülkenin Filistin’in Birleşmiş Milletler’e tam üyeliği yönündeki kararlı oylamasının ardından Birleşmiş Milletler Şartı’nı parçalama konusundaki gülünç, aşağılayıcı ve diplomatik dışı davranışı birçok kişiyi kışkırttı. tepkiler.
.
Her ne kadar Erdan zaten diplomatik haysiyetten uzak davranışlar göstermiş olsa da Bu davranışın bir kısmının kişisel karakterinden kaynaklandığı görülüyor ama diğer yandan bu meselenin kökenini bulmak bizi Siyonist rejimin siyasetindeki eski bir kavrama getiriyor. Aslında Birleşmiş Milletler mantığının göz ardı edilmesi ve kapasitelerinin seçici kullanılmasının köklerinin Siyonistler arasında olduğu ve bu rejimin sahte tarihinin ilk kez ilk başbakanı tarafından gündeme getirildiği görülüyor.
Her ne kadar Siyonist rejim bir anlamda doğmuş ve Birleşmiş Milletler Genel Kurulu kararı ve 181 sayılı Kararın sonucu olsa da, bu rejimin politikası Sonraki yıllarda hem Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda hem de Güvenlik Konseyi’nde pek çok karar yayınlanacak. Sonuç olarak bunların birçoğu ya İsrail’e karşıydı ya da Tel Aviv’in eylemlerini eleştirdi. İsrail’de de kurucu statüsünde olan bu rejimin 1955 yılında başbakanı olan David Ben-Gurin, “Umish Mom[1]”, “Birleşmiş Milletler tarafından tanınmadığı” anlamına gelir.
Dönemin İsrail Başbakanı’nın bu konsepti teklif etmesinden sonra Siyonist rejimin genel olarak Birleşmiş Milletler ve uluslararası kuruluşlara yönelik politikası değişti ve seçici bir politika haline geldi. Bu stratejinin genel konsepti, Siyonist rejimin uluslararası kurumların yalnızca kendisine hizmet etmesini istemesidir; bu da, uluslararası örgütler bu rejimin çıkarlarını savunduğunda Tel Aviv’in onlarla birlikte hareket edeceği ve İsrail’in isteklerine karşı harekete geçtiğinde İsrail’in yanında olacağı anlamına gelir.
Bu politika, ABD şemsiyesinin İsrail’in üzerine yerleştirilmesi ve İsrail’e tartışılmaz ve sınırsız destek sağlanmasıyla tamamlandı. verimli. Böylelikle, başta Birleşmiş Milletler olmak üzere uluslararası örgütlerin hiçe sayılması ve işgal altındaki topraklarda fiilen uluslararası iradeye karşı çıkılması konusunun bu rejimin ilk yıllarından itibaren bir okul haline geldiği söylenebilir.
Güvenlik Konseyi Kararları
Yani Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, 1949’dan bu yana Siyonist rejimin safta olduğu konularda toplam 228 karar yayınladı. İsrail’in Filistinlilere yönelik saldırıları, İsrail ile Arap hükümetleri arasındaki savaşlar, Filistinlilere yönelik ayrımcı politikalar, uluslararası taahhüt ve anlaşmaların ihlali bu kararların alınmasının nedenleri arasında yer alıyor. Ayrıca bu konseyin Siyonist rejimi destekleyen bazı kararları da yayınlanmıştır.
Bu konularda yayınlanan 228 karardan 75’i Siyonist rejime karşıdır. Pek çok izleyicinin muhtemelen dikkat etmediği bir şey. Söz konusu 75 karardan 15’i tavsiye niteliğinde olup Siyonistlerin eylemlerinden duyulan üzüntüyü ifade etmekte, 60’ı ise güçlü bir şekilde İsrail karşıtı bir üslup taşımaktadır.
Çok fazla sayıda İsrail’e karşı çıkarılan kararlar birçok konuya işaret ediyor; Her şeyden önce bu rakamın çok büyük olması, İsrail rejiminin 76 yıllık utanç verici yaşamı boyunca defalarca Güvenlik Konseyi’ndeki bu rejimi destekleyenlerin mantığıyla bile haklı gösterilemeyecek davranış ve eylemlerde bulunduğunu gösteriyor.
Öte yandan, İsrail’in davranışlarında yıllar içinde hiçbir değişiklik olmaması, Tel Aviv’in İsrail’e karşı alınan kararları kasıtlı, seçici ve organize bir şekilde göz ardı ettiğinin bir işaretidir. . Bunlar arasında Kudüs şehrinin izleme statüsünü değiştirebiliriz, Batı Şeria ve Gazze Şeridi ile Golan Tepeleri’nin işgali, Batı Şeria’da yerleşim inşaatları, Filistinlilerin anavatanlarına dönmesinin engellenmesi, Güney Lübnan’ın işgali, Tunus’ta bombalamalar, çok sayıda kişiye suikast Filistinli şahsiyet, Irak’ın nükleer tesislerine yapılan saldırıya dikkat çekti ve… diğer hükümetlerden kendisiyle uyumlu kararlara uyulmasını talep etti. Örneğin bu konseyin 1701 sayılı kararı Siyonist rejimden Lübnan topraklarını tamamen boşaltmasını ve bu ülkenin topraklarını Lübnan merkezi hükümetine devretmesini talep ediyor. Bu eyleme karşılık direniş gruplarından güçlerini Litani nehrinin arkasına çekmeleri istendi ancak halen Al-Ghajar köyünü ve Shabaa tarlalarını işgal eden Siyonist rejim, kararın bir kısmını okuyarak bu kararı ihlal ediyor. Bu kararda Hizbullah birçok kez Lübnan’ı kararı ihlal etmekle suçlamış ve bu grubun bu duanın arkasına çekilmesini talep etmiş, Batı Şeria’daki Siyonist yerleşim birimlerinin inşasının kalıcı olarak durdurulması çağrısında bulunmuş ve bu yerleşimleri yasa dışı ilan etmiştir. onları barışın önünde bir engel olarak görüyordu. İsrail’in bu karara tepkisi tamamen göz ardı etmek ve yerleşim yerlerini daha hızlı geliştirmeye devam etmek oldu. Bu açıdan bakıldığında Siyonistler hala Ben Gurin’in mirası olan hiçlik stratejisini sürdürüyorlar.
[1] או”ם שמום
mesajın sonu/
| kaynak | Tasnim Haber Ajansı |
