Pakistan Caddesi’ndeki rahatsız edici kalabalığın sırrı nedir? / Tahran’daki Afgan Büyükelçiliği önündeki kaotik pazar

Tasnim haber ajansına göre “ülkemizin büyükelçiliği” Tahran’da çok sayıda yurttaşın bulunması nedeniyle bu ülkedeki en yoğun elçiliklerden biri. Büyükelçiliğin küçük ve uygunsuz binası işlek bir caddede yer almakta olup, aşırı kalabalık ve tesis yetersizliği nedeniyle, İran’ın her yerinden sorunlarını elçiliğe çözmek için gelen müşteriler yol kenarında, yol kenarında durmak zorunda kalmaktadır. kaldırımlar ve mağazaların önleri. Kalabalık, Afgan göçmenlerin yüzlerinden yoldan geçenlere çok çirkin ve nahoş bir görüntü sunuyor”, dedi bir Afgan göçmen, ülkelerinin Tahran’daki büyükelçiliği önünde durum hakkında.

İlk kez, Afgan halkının ülkelerinden kaçtığı günlerde habercilik için vize almak üzere Pakistan Caddesi’ndeki Afgan büyükelçiliğine gittim. Taliban Afganistan’a yeni yerleşmişti ve Panjshir ve diğer birçok bölgede hâlâ dağınık çatışmalar sürüyordu. Büyükelçilik yarı kapalıydı ve yaptıkları tek yardım, “Sınıra gidin, belki geçmenize izin verirler” demekti. Afganistan’a gittiğim o günlerde insanlar vize almak ve Afganistan’ı terk etmek için yabancı elçiliklerin önünde sıraya giriyorlardı. O günlerde Tahran’daki Afgan büyükelçiliği önü pek kalabalık değildi.Şimdi, o günlerin üzerinden iki yıl geçtikten sonra, Afgan büyükelçiliği Taliban’ın kontrolünde, her ne kadar bir önceki Afgan hükümetinin bayrağı hala üzerinde dalgalanıyor olsa da. Bugünlerde büyükelçiliğin ana caddesi ile çevresindeki sokaklar bir arada, hem şehri, hem bölge halkını, hem de göçmenleri rahatsız eden bir çirkinlik, Tahran’ın en çirkin kentsel manzaralarından biri ve en işlek yerlerinden biri haline geldi. diploma almak veya sorunları çözmek için oraya gelenler.

Pakistan Caddesi’ne ilk girdiğinizde bunun bir pazar olduğunu düşünürsünüz. trafikle dolu ve aynı zamanda duvara yaslanıp dinlenen insanların varlığı, baskı ve fotokopi ve birkaç bakkal. Bu kalabalık ve mağazalarla bir çarşıya benzemiyor. Dilekçe sahipleri de sokakta duruyor ve pazarları oldukça sıcak.Tahran’daki Afgan büyükelçiliğinin performansına ilişkin ise şunları söyledi: “Bu 3.4.000 kişiye sabah saat 4’te gelmelerini söylüyorlar. Sabah saat 4’te geldiğimizde 40-50 kişiye sıra veriyorlar, büyük bir kalabalık olduğunu söylüyorlar, Afgan büyükelçiliği de var ve bu büyükelçilikteki “usulsüzlükler, karışıklıklar” ciddi bir sorun haline geldi diyorlar. .

Büyükelçiliğin kapılarının arkasında duran bir başka Afgan göçmen şöyle diyor: “Bazı insanlar geceden sabaha kadar burada uyuyor.” Gece saat 3’te geliyoruz ve iki gündür buradayız ve sıra bende.

Ama sıra bu değil Tüm hikaye. Birkaç aydır Pakistan Caddesi sakinleri büyükelçilik çevresindeki durumu protesto ediyorlar. Gerçi kimse onları ciddiye almıyor. Büyükelçiliğin yanı sıra giderek kalabalıklaşan elçiliğin altındaki Herat Caddesi’nde de acentelik ofisi açıldı. Bölge sakinleri normal yaşamlarını neredeyse unutmuş durumda. Kuche Herat’ta yaşayan kültürel aktivist Bayan Faroz Rajaeifar, bu sorunun altı aydır kalıcı olduğunu söylüyor. Sabahtan akşama kadar bölgede insanlar var. Düzen meselesi kimsenin umurunda değil. Gün içinde yaklaşık bin kişilik bir kalabalık buraya geliyor ve işlerini yapabilmek için birkaç saat ya da birkaç gün beklemek zorunda kalıyorlar. Öte yandan bazı göçmenler geceleri elçilik çevresindeki sokaklarda uyuyor. Bazen çadır kuruyorlar, bazen de vatandaşlardan battaniye alıyorlar. Bazı insanlar da geceleri tuvalet için insanların evlerine gidiyor.

Öte yandan nüfus yoğunluğundan dolayı bölge her zaman çöplerle dolu. ve belediye burayı temizleyemiyor. Göçmen seyyar satıcılar da kalabalıktan dolayı sabahın erken saatlerinden itibaren oraya geliyor ve yanlarında her türlü Afgan eşyasını getiriyor. Örneğin bolani veya ekmek ve peynir lokmaları ve nohut tuzu gibi yerel Afgan yemekleri kendilerine bir pazar oluşturmuş durumda. Bolaniler gerçekten güzel ve lezzetli görünüyor. Bölgedeki esnafın şikayeti üzerine belediyenin barikatları sürekli olarak bölgeye geliyor ancak ciddi bir çatışma yaşanmıyor. Afganistan’dan yasal olarak İran’a yeni gelmişti ve ardından pasaportunu yenilemek için doğrudan buraya geldi. Ona göre durum pek de zor değildi. Yarın işini bitirmek için buraya gelmesi gerekiyordu. Ziyaretçiler arasında her türden ve türden insanı görmek mümkündü. Burka giyen kadınlardan, Erşad devriyesinin karşılaşması muhtemel kadınlara kadar. Dilekçe verenlerden biriyle konuştum. Durum onun için de çok vahim değildi. Buraya gelmemiz üç saat sürse de. Ziyaretçilerin çoğu Tahran’ın kenar mahallelerinden geldi. Yeni dilekçe sahibi başarılı olmuştu. İlk müşterisi çocuğuna süt tozu almak istiyordu ve bu kadar önemsiz bir konu için elçiliğe gitmek zorunda kalmıştı. Bir sonraki kişi, babası ölmüştü, Sultanabad’da yaşıyorlardı ve adli tıp doktoru, cesedin kendilerine teslim edilmesi için elçilikten yazı istiyordu. Her dilekçe için yirmi bin toman alıyordu. İnsanlarla konuştuktan sonra buraya gelenlerin beklentileri düşük insanlar olduğu sonucuna vardım.

Daha sonra konuştuğumuz kişiler buraya gelen kadınlardı. İlk kadın, elçilik içindeki imkanların iyi olduğunu ancak havanın boğucu olması nedeniyle dışarı çıktığını söyleyen Nesime oldu. Oğlu hastaydı ve iki yıl önce onu Tahran’da bir doktora götürüyordu. Doktorların kendisinden daha fazla para istediğini söyledi. Bir an önce ülkesine dönmek istiyordu. İranlılara bakamıyordu. İkinci kişi ise evlilik belgelerini ve dedikleri gibi evlilik kaydını almaya gelen bir kadındı. İşleri de iki gün sürdü ve uzun yoldan geldikleri için geceyi nerede geçireceklerini bilmiyorlardı. Şu anda kaldırımda sokağın köşesindeki duvara yaslanmışlardı. Bazı çocuklar sokak ortasında koşuyor, her an araba çarpabiliyordu ve anne-babaları bilinmiyordu. Mahalle sakinlerinden biri, bir gün ziyaretçilerden birinin kendisine hakaret ettiğini söyledi. Çünkü karşıdan karşıya geçmek istiyordu. Nüfusun fazla olması durumunda her türden insan bulunabilir. Son göçmenle konuşuyordum. Müşterilerden biri ayrıca üçüncü bir ülkeye gitmek için diploma almak istiyordu. Göçmenlerin her birinin bir hikayesi vardı.

Büyükelçilik önündeki kalabalığın hikayesinin başka boyutları da var. Büyükelçilik alanı, Mossali ve vilayetine yakınlığı nedeniyle stratejik bir nokta olarak değerlendirilen Tahran’ın en güvenli bölgelerinden biri. Uzmanlar, bu temel görevler için marjinal bir alanın tahsis edilebileceğini, bunun da Afgan büyükelçiliğinin koordinasyonuyla müşterilere daha da uygun kolaylıklar sağlayacağını, böylece elçiliğe yalnızca temel görevler için gelmelerinin sağlanabileceğini söylüyor. Bu bölge bu kadar insanı kaldıramaz.

Ancak tüm protestolara rağmen ne büyükelçilik, ne şehir yetkilileri, ne de İçişleri Bakanlığı bu kaotik pazara çözüm buldu. Her gün göçmenleri örgütlemekten bahseden yetkililer, Tahran’ın merkezinde bir sokak örgütlemeyi başaramadılar.

Bu günlerde Tahran’ın Pakistan Caddesi’ndeki Afgan Büyükelçiliği Her gün yüzlerce ziyaretçinin bulunduğu sinir bozucu, kaotik ve plansız bir yer. Gelecekte büyük sorunlara yol açabilecek bir trend.

mesajın sonu/