İşgal altındaki topraklarda yaşayan Filistinlilerin Siyonist rejimin belediye ve şehir meclisi seçimlerine katılımının düşük olması

Uluslararası grup Tasnim haber ajansına göre, dün Salı günü belediye seçimleri, Kent konseyleri İşgal altındaki Filistin’de bölgesel ve bölgesel konseyler düzenlendi. Bu seçimde 7 milyon 190 bin 920 seçmen, 197 belediye başkanı ve belediye meclisi ile 45 bölgesel ve bölgesel meclisi seçmek için sandık başına gidebildi. Bu seçime katılım oranı 2018 yılındaki önceki seçimlere göre %7,2 düşüşle %49 oldu. İçerideki Filistinlilerin katılımının azaldığı da vurgulanıyor.

Bu seçimin 4 ay önce yapılması gerekiyordu ancak Siyonist rejimin Gazze’ye tecavüzü ve işgal altındaki savaş koşulları nedeniyle bölgelerde dört ay önce yapıldı, o ay ertelendi. Ayrıca işgal altındaki toprakların güney ve kuzeyindeki 11 işgal edilmiş şehirde dünkü seçimler yapılmadı! Bu 11 şehirde seçimlerin 19 Kasım’da (9 ay sonra) yapılması planlanıyor.

Oy verme hakkına sahip yaklaşık 7,2 milyon kişinin bir milyondan fazlası vatandaştır. 1948’de işgal altındaki topraklarda yaşayan Araplar oy kullanma hakkına sahip olup kendilerine “içerideki Filistinliler” adını veriyorlar; Ama batı medyası ısrarla Filistin sıfatını kaldırıp onlara “48 Arap” adını veriyor!

Bu dönemde seçimlere katılım düşüktü ve içerideki Filistinliler arasında oy kullanma hakkı vardı) son on yılın en düşük seviyesine ulaştı. Bu arada bazı Arap adaylara işgalciler tarafından baskı yapılıyor. Örneğin “Umm al-Fahm” şehrinde “El-Balad” ve “Al-Tajam al-Watani” adlı iki parti arasındaki koalisyon listesindeki ilk kişi, “Ahmed Khalifa” adlı ünlü bir Müslüman avukattır. işgalciler tarafından “Hayfa” kentindeki evine hapsedildi!

Arap vatandaşların bu seçime katılımının oldukça düşük olduğu belirtiliyor. Örneğin, Umm al-Fahm şehrinde yerel saatle 19:00’a kadar %20’den az bir oy oranı rapor edilirken, 2018’deki önceki seçimlerde bu kentte katılım oranı -bu zamana kadar- %40’ın üzerindeydi. . . Veya “Mesisa” şehrinde -yerel saatle 7’ye kadar- katılımın çok düşük olduğu ve oylama sonunda en fazla %50’ye ulaşması bekleniyordu; Bu, önceki seçimlerde hak sahibi kişilerin yaklaşık yüzde 80’inin seçimlere katılmış olmasına rağmen yapılmadı; Ama oylama alanlarından göreceli olarak tahmin edilebilir. En kalabalık Arap şehirleri sırasıyla katılım istatistiklerinin %40, %50 olduğu Al-Nasra, Umm al-Fahm ve Al-Rahat’tır ve yalnızca %72,1 katılımla Al-Rahat’tadır. Aynı şekilde 2018 seçimlerinde halkın katılımı %84,2 iken bu kez %12,1’lik bir düşüşle karşı karşıya kaldı.

Arap-Yahudi nüfusa sahip şehirler arasında ise düşüş yaşandı. katılım oldukça dikkat çekicidir. Tel Aviv ve Yafa, Yahudilerin oranını önemli ölçüde artırmak için ortak seçim bölgeleridir. Ancak bu seçim bölgesinde katılım oranı sadece %40. Hayfa ve Kudüs’te bu oran %38,7 ve %30,8’e ulaşıyor.

Genel olarak iç kesimlerdeki Filistinlilerin yerel seçimlere katılımı Knesset seçimlerine göre daha güçlü. 2018 seçimlerinde içerideki Filistinlilerin ve oy kullanma hakkına sahip Arap vatandaşların katılım oranı %84’e ulaştı; Yahudiler ve yerleşimciler arasındaki bu oran ise sadece %55 idi. Karşılaştırma için Knesset seçimlerine Arap vatandaşların katılım oranının %53, Yahudi yerleşimcilerin ise %75 olduğunu bilmek yeterli.

Aynı zamanda İsrail’in tehditleri de sürüyor. Aşırı sağ, Arap vatandaşların bir kısmının hayatta kalma tehdidi altında hissetmesine neden oldu. Bu durumda geçtiğimiz hafta içerideki Filistinliler arasında bu makalede açıklamasına yer verilmeyen yoğun tartışmalar yaşandı.

İçerideki Filistinliler

1948’de işgal altındaki topraklarda yaşayan iç Filistinliler veya Arapça konuşan yerliler, 1948’deki Siyonist işgali sırasında ve Siyonist rejimin kurulduğu dönemde anavatanlarını terk etmeyi reddeden Filistinlilerdir. Bu bölgede yaşayan bir etnik azınlık o zamanki hükümet tarafından tanındı ve vatandaşlık belgeleri alındı. Bu insanlar genellikle kendilerini “içerideki Filistinliler” olarak adlandırıyor; Ancak resmi (yasal) literatürde “Arap azınlık”, batı medyasında ise “Arap 48” olarak anılıyorlar. Bu insanların çoğunluğu -üç nesildir işgal altındaki topraklarda yaşamakla birlikte- kendilerine “Arap 48″ adını veriyor. Filistinli” ve Arapça konuşuyor.

İçerideki Filistinlilerin çoğunluğu Müslümanlardan oluşuyor ve çoğunlukla Gelenek ve Dürzi dinine mensuplar. Bunların çok az bir kısmı da Hıristiyandır. Ayrıca bunların arasında başka mezhep ve dinler de var.

2019 resmi nüfus sayımına göre Arap vatandaşlarının nüfusu bir milyon dokuz yüz bin civarında; Yani nüfusun yaklaşık %21’i Siyonist rejimin vatandaşlarıdır. Bu insanların çoğunluğu şehirlerde ve Arapların yaşadığı bölgelerde yaşıyor.

Bu insanlara ek olarak, işgal altındaki bölgede hâlâ önemli miktarda yerli Arap nüfusunun yaşadığını da belirtmek gerekir. Siyonist rejimin vatandaşlığına sahip olan bu kişilerin çoğunlukla Kudüs’ün doğusunda ve Yafa gibi yakın şehirlerde yaşadıklarını ve yalnızca “kalıcı ikamet kartı” aldıklarını bilmiyorlardı. İşgal altındaki Golan’ın bazı vatandaşlarının yanı sıra Necef çölünde yaşayan Arap kabileleri de bu kategoriye dahil: “Safd”, “Acre” ve…), “Üçgen” (şehirler dahil) Kafr Kara”, “Umm el-Fahm”, “Al-Taiba” ve…), “Golan”, “Beit al-Makdis” ve “Negab Çölü” ». Ağırlıklı olarak Arapların yaşadığı en önemli şehirler “Kudüs’ün doğu kısmı”, “Al-Nasra”, “Rahat”, “Umm al-Fahm”, “Al-Rahta”, “Sukhnain”, “Kafr Qasim” ve “Kafr Qasim”dir. Ayrıca işgal altındaki toprakların 8 büyük şehrinde önemli Arap azınlıklar bulunmaktadır. Bu şehirler tarih boyunca Arap şehirleriydi; Ancak Siyonistlerin suçları – özellikle de önceki yüzyılın 40’lı ve 60’lı yılları arasında – Arapların olumsuz göçüne neden oldu ve bu, Siyonistlerin yerleşim yerleri kurmasıyla aynı zamanda pratikte nüfusun kompozisyonunu Yahudiler lehine değiştirdi. Bu şehirlerin en önemlileri “Acre”, “Led”, “Haifa”, “Jaffa” ve “Be’er Sheba”dır. Siyonistlerin yirmi yılı aşkın süredir suç işleyerek, Arap vatandaşlarını öldürerek bu bölgelerin yerlilerini anayurtlarını terk edip göç etmeye zorlamaya çalıştıkları “Büyük Kafr Kasım Katliamı” da bu suçların açık örneklerinden biridir. Bu suçlar sonucunda Arap vatandaşların büyük çoğunluğu vatanlarını terk etmek zorunda kaldı. Ancak bölgelerinde kalan Arap yerlilerin bir kısmı, Siyonistleri “Kendi topraklarında “Arap vatandaşlığını” bir gerçeklik olarak kabul etmeleri gerektiğine ikna etti. . O günden bu yana işgalcilerin en önemli güvenlik programlarından biri içerideki Filistinlilerin “Alingi” yani “kendi kimliklerinin yabancılaştırılması”ydı; Böylece kendilerini “İsrailli Araplar” ya da “İsrail’deki Arap azınlık” olarak görüp Filistinli kimliklerini unutsunlar! Bu fikir yerleşti ve bu süreçte Arap vatandaşların Doğu Kudüs, Batı Şeria ve Filistinlilerle yaygın dayanışmasına tanık olduk. Gazze. Aslında bu operasyonun önemli sonuçlarından biri de Filistin milletinin dört ayağının bir arada “cephelerin birliği” ve “ortak kader” konusunda konuşması ve işgalcilere karşı dayanışma içinde harekete geçmesiydi.

İşgalciler ile içerideki Filistinliler arasında şiddetli çatışmalar

Siyonist rejimin Gazze Şeridi’ne tecavüzü, Filistinli Araplara yönelik saldırıları ve saldırıları başlamasıyla birlikte İşgal altındaki topraklardaki vatandaşlar da yoğunlaştı. Öyle ki İbrani medyası, Siyonist rejimin mahkemelerinden gelen raporlarında, Arap vatandaşların davalarının yoğunluğu ve kalabalığı hakkında bilgi verirken, hukuki açıdan da “savaşın sona ermesi talebi” hakkında bilgi veriyor. “savaş sırasında düşmana destek verdikleri” gerekçesiyle içerideki Filistinlilerle zulme ve çatışmaya neden oldu.

Örneğin bu hafta pazartesi günü Arara’da yaşayan ünlü Arap blog yazarlarından May Younes, Filistinli çocuklarla dayanışma suçundan 25 bin şekel ve bir yıl hapis cezasına çarptırıldı. Aynı gün Umm al-Fahm’dan 25 yaşındaki Mohammad Kilani de mahkemeden yeni bir ceza aldı.

Sadece bir gün önce 26 yaşındaki Rami Mahameed Aynı şehirden Umm el-Fahm da “düşmanla temas” ve “teröre destek” suçlamasıyla mahkum edilirken, avukatı böyle bir suçlamanın bulunmadığını, yalnızca Gazzeli çocuklara duyulan sempatinin neden olduğunu söyledi. bu cümlelerin verilmesi. Başka bir örnekte Akka kentinden Filistinli aktivist “Tareq Dawar” da aynı suçlamayla yargılandı. Tarık Dawar, Mescid-i Aksa’nın mukaddesatını Yahudi vatandaşların işgaline karşı korumak için bazı özel günlerde gönüllü olarak bu kutsal mekanda bulunan, iç kesimlerdeki tanınmış Filistinli aktivistlerden biridir.

Avukat ve diğer bir Arap vatandaşı olan Ahmed Yunus da “Arap vatandaşlara yönelik zulmü” aktarıyor. Son 4 ayda pek çok davada Arap vatandaşların hiçbir delil olmaksızın sadece “milli güvenliğe karşı suç işlemek” başlığı altında yargılandığını, bazı durumlarda bu suçlamaların delillerinin avukatlardan gizlendiğini söylüyor. sanıklar – “askeri sınıflandırma” gibi sahte bir bahaneyle inşa ediyorlar!

Arap vatandaşlarına yönelik ırkçı saldırıların yoğunlaşması

Bu baskılara paralel olarak son haftalarda Siyonist aşırılıkçılar Arap vatandaşlara karşı ırkçı saldırılar düzenliyor ve içerideki Filistinliler darp ediliyor. Bu saldırıların doruk noktasına “Ramazan ayı” ya da “Kurşun şehrinin camilerinde ezan okunmasının engellenmesi” ile ilgili olaylar denilmeli ve bunu başka bir raporda açıklanmalıdır.

Yazar: Alireza Majidi, bölgesel sorunlar uzmanı

mesajın sonu/