Türkiye’nin iktidar partisi verimsizlik ve gerileme çıkmazında – birinci bölüm

Uluslararası grup Tasnim haber ajansına göre, bu günlerde Türkiye’de herkes Erdoğan’ın muhalefet partisinin yadsınamaz başarısından bahsediyor. 1923 yılında kurulan ve kuruluşundan 101 yıl sonra kurulan parti, bir kez daha Türkiye’nin ilk partisinin ilk adımında durmayı başararak Erdoğan’ı ve Adalet ve Kalkınma Partisi’ni adeta çıkmaza soktu.

Türkiye’de iktidar partisinin belediye seçimlerindeki yenilgisinin üzerinden bir aydan fazla zaman geçtiğine göre, birçok analist şu soruyu soruyor: Ne oldu da Erdoğan ve partisi birdenbire kendilerini böyle bir durumda buldu? Her ne kadar muhalifler Erdoğan’ın yenilgisinin önemli yönlerini medyada detaylı olarak yazmış olsalar da. Ama ilk kez Erdoğan’a yakın bir yazar da bu konuyu konuşuyor. Erdoğan’ı her zaman abartılı bir şekilde eşsiz bir lider, partisini ise Ortadoğu ve dünya için ideal bir örnek olarak gören, Erdoğan yanlısı Müslüman Kardeşler ve Selefilerin platformu olarak gören Ankara’da yayınlanan radikal “Yeni Şafak” gazetesinde de öyle!

Yeni Şafak gazetesi analistlerinden Profesör Yasin Aktai, iki bölümlük ayrıntılı notunda Akparti Türkiye’nin başarısızlığının nedenlerine değinerek, Türkiye’nin mevcut durumunun şu şekilde olduğunu düşünüyor: Popülerliğin azalmasının tek örneği parti değil. Kan kaybı ve can kaybı korkusu anlamına da geliyor.

Yasin Aktai sosyolog, Ankara Bayezid Üniversitesi’nde profesör ve eski danışmandır. Erdoğan’a ve Adalet ve Kalkınma Partisi Politika Konseyi’nin eski bir üyesine.

Kürt şehri Sirte’de yaşayan Arap kökenli küçük bir azınlığa mensuptur. Yani Erdoğan’ın Arap eşinin doğduğu şehir.

Aynı zamanda iyi derecede Arapça bilen Profesör Aktai, Müslüman Kardeşler’in Müslüman isimlerinin çoğunun yakın arkadaşlarından biri. Bölgede Cemal Kaşıkçı’yı iki kez Erdoğan’la görüşmeye götürmüştü ve Kaşıkçı’nın İstanbul’daki Suudi Arabistan konsolosluğunda öldürülmesinin ardından bu hikayeyi Kaşıkçı’nın nişanlısı aracılığıyla öğrenen ilk kişiydi.

Eğer Che gazetesi Yeni Şafak hala Erdoğan’ın önünde yer alıyor ancak Yasin Aktai uzun süredir Erdoğan’ı eskisi kadar güçlü bir şekilde desteklemiyor ve iktidar partisinin bazı entelektüel, ideolojik ve kurumsal darboğazlarından yakınıyor ve eleştiriyor.

Yasin Aktai’nin Adalet ve Kalkınma Partisi’nin gerileme nedenleri ve izlenecek yol hakkındaki ayrıntılı notunu inceliyoruz:

Akparti hem kan hem can kaybetti
31 Mart yerel seçim sonuçlarındaki başarısızlığın nedenleri konusunda ciddi ve temel bir değerlendirme yapmak kaçınılmazdır. Çünkü oyun değişti ve bu sonuçlar Türkiye’nin siyaset sahnesini ciddi şekilde değiştirdi ve kendince ders aldı. Bu konuya en hızlı tepki veren partilerden biri de lideri ve liderlik kadrosu hızla değişen İyi Parti oldu.

Gerçek şu ki bu sonuç sadece seçimlerle ilgili. bir belediye değildir ve temelde kadastro veya sınır belirleme denilen bir olguyla Türkiye’nin siyasi alanda partilerin iktidar konumları ve haritaları tamamen değişmiştir.

Halk Cumhuriyeti Partisi Genel Başkanı Özgür Özel Seçimin sürpriz galibi ve şimdi de partisinin Türkiye’nin siyasi yönünü etkilediği bir konumda. Bu nedenle manzara değişti ve parti liderlerinin yeni koşulları yönetme sanatını sergilemesi, yeni bir tavır sergilemesi gerekiyor. Elbette yapmanız gereken ilk şey, birçok konuya karşı tavrınızı ve konunuzu değiştirip, işinizde bir sorun olduğunu kabul etmektir.

Başkasını değiştiremezsiniz. önce kendinizi değiştirmediğiniz sürece. Görüldüğü gibi Özgur Özel’in eylemleri Halk Cumhuriyeti Partisi’nin tekrarlanan gidişatını değiştirdi ve bu parti son 50 yılda elde edemediği bir seçim başarısına ulaştı.

Fakat partiye dair Türkiye’nin hükümdarı ne demeli? Ak Parti ya da Adalet ve Kalkınma Partisi, halkla örgütsel ilişkilerini her zaman sürdüren ve uzun yıllar iktidarda kalan bir parti olarak neden bu duruma geldi?

Unutmayalım. Adalet ve Kalkınma, 22 yıl üst üste tüm seçimlerde birinci parti olarak yer almayı başaran partidir. Dolayısıyla Türk siyasetinde kolay geçilmeyecek bir konuma ve başarıya ulaştı. Böyle bir partiyi geçmek çok zordur ve çok çaba gerektirir. /strong>
Türkiye’de iktidar partisi liderinin başarısızlığın ve başarısızlığın düzeyine ilişkin ilk açıklamaları çok önemliydi. Recep Tayyip Erdoğan’ın partisi 22 yıllık liderliğin ardından bir anda ikinci sıraya gerileyince açık açık konuştu, muğlak ifadeler ve ifadeler kullanmadı.

Erdoğan “Görünüşe göre sadece bir parti yok. Oy kaybı yaşadık ama önemli miktarda kan ve can kaybettik” dedi. Ardından kan ve ruh kaybının en önemli sebeplerinden birini şu şekilde ifade etti: “Milletin gönlünden doğan bir siyasi partinin en büyük düşmanı, kendisi ile vatandaşı arasına duvar örmesidir.”

Kuşkusuz Erdoğan’a yönelik bu son derece radikal ve alışılmadık değerlendirme, Adalet ve Kalkınma Partisi’ne yönelik birçok yabancı eleştiriden daha ciddi ve güçlüydü. Ama aslında bu, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin revizyonuna dair önemli bir işaret ve Erdoğan’ın partide ve toplumda olup biten her şeyden haberdar olduğunu gösteriyor.

Of Tabii henüz bir değerlendirme yok. Ya da Adalet ve Kalkınma Partisi’nin, bizzat Erdoğan’ın da farkında olduğu can ve kan kaybını telafi etmek için gerçekten bir şeyler yapmak isteyip istemediğini gösterecek net bir adım göremedik.

Ak Parti Kemalistlerle uzlaştı mı?

Adalet ve Kalkınma Partisi saflarındaki ruh ve canlılık eksikliğini Erdoğan’ın seçimden hemen sonra görüp dile getirdiğini, bu nasıl telafi edilecek? Bir sonraki seçime 4 yıl kaldı deyip geleceğe bırakılacak bir konu değil bu.

Dünya hızla değişiyor ve Türkiye de öyle. büyük küresel testlere tabidir. Bu süreçte Türkiye’nin manevi kökleri için Adalet ve Kalkınma Partisi’nin gücüne her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyulacaktır ve bu parti sorumluluğunun bilincindedir.

Bir kez daha yapmalıyız. Düşününce 22 yıl önce Adalet ve Kalkınma Partisi neden ortaya çıktı ve yolu nerede bitti? Mücadele ve siyaset yolunda hareketi kiminle başlattı, kiminle devam edecek?

Vesayet çevrelerine karşı bir halk hareketi olarak ortaya çıkan Adalet ve Kalkınma Partisi mi? Türkiye’yi yönetmek, o vesayet çevreleriyle ve Kemalizm ideolojisiyle hesaplaşmak yerine son çare olarak uzlaşmayı mı seçti? Adalet ve Kalkınma Partisi bunca yıldan sonra artık kendine sağlam bir yer edinmişken laiklerle, Kemalistlerle uzlaşmalı mı? Bu durumda ideal kimliğini ve vizyonunu koruyabilir mi?

Bu notun bir sonraki bölümünde Adalet ve Kalkınma Partisi’nde neden veda veda yazısını tartışacağız. ve yürütme sorumluluğu aynı zamanda partinin ruhundan ve ideallerinden bir kopuş ve bu yanlış uygulamanın partiye ne kadar zarar verdiğidir.

Devam ediyor. .

mesajın sonu/